Η Νορβηγία, με το βλέμμα στραμμένο στις σύγχρονες ναυτικές προκλήσεις, σχεδιάζει την αντικατάσταση των φρεγατών κλάσης Fridtjof Nansen. Οι νέες φρεγάτες καλούνται να διασφαλίσουν την εθνική κυριαρχία της χώρας στον Αρκτικό Κύκλο και τη Βόρεια Θάλασσα, όπου το γεωπολιτικό ενδιαφέρον και οι απειλές αυξάνονται. Το Νορβηγικό Ναυτικό απαιτεί πλοία υψηλών προδιαγραφών, ικανά να επιχειρούν σε ακραίες καιρικές συνθήκες, με δυνατότητες ανθυποβρυχιακού πολέμου, αεράμυνας και αντιμετώπισης πολλαπλών απειλών.
Ανάμεσα στις υποψήφιες επιλογές ξεχωρίζουν τέσσερα κορυφαία σχέδια. Οι φρεγάτες FDI (France Defense & Intervention) της Γαλλίας προσφέρουν προηγμένα χαρακτηριστικά stealth, ευρεία επιχειρησιακή ευελιξία και προηγμένα συστήματα αεράμυνας με τη χρήση πυραύλων Aster 30. Η κατασκευή τους από τη Naval Group ενσωματώνει τεχνολογίες αιχμής, που εξυπηρετούν τις σύγχρονες ανάγκες του ΝΑΤΟ.
Οι φρεγάτες F126 της Γερμανίας αποτελούν έναν άλλον δυνατό υποψήφιο. Αυτά τα πλοία, σχεδιασμένα από την Thyssenkrupp Marine Systems, διαθέτουν εξαιρετική αυτονομία, πολλαπλές δυνατότητες μάχης και μεγάλη αντοχή για επιχειρήσεις μεγάλης διάρκειας. Έμφαση δίνεται στην πολυμορφικότητα, καθιστώντας τα ιδανικά για αποστολές σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το Ηνωμένο Βασίλειο συμμετέχει στον διαγωνισμό με δύο φρεγάτες, τις Type 26 και Type 31. Η Type 26, που ήδη υπηρετεί στο Βρετανικό Ναυτικό, είναι γνωστή για τις δυνατότητες ανθυποβρυχιακού πολέμου, ενώ διαθέτει εξοπλισμό προηγμένων αισθητήρων και οπλικών συστημάτων. Από την άλλη, η Type 31 παρέχει μια πιο ακριβή επιλογή, σχεδιασμένη για αποστολές πολλαπλών ρόλων.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες προτείνουν τη φρεγάτα Constellation, η οποία βασίζεται στο σχέδιο των FREMM, με ενισχυμένες δυνατότητες ανθυποβρυχιακού πολέμου, αεράμυνας και επιχειρησιακής ευελιξίας. Η General Dynamics και η Fincantieri έχουν αναλάβει την κατασκευή, παρέχοντας ένα πλοίο που συνδυάζει προηγμένη τεχνολογία και επιχειρησιακή αξιοπιστία.
Η Νορβηγία αναμένεται να αποφασίσει εντός των επόμενων ετών, με στόχο την ολοκλήρωση του προγράμματος έως το 2030. Η επιλογή θα βασιστεί τόσο στις τεχνικές προδιαγραφές όσο και στη δυνατότητα ενσωμάτωσης των πλοίων στο ναυτικό δίκτυο του ΝΑΤΟ.
