Τα Δωδεκάνησα, προτού ενσωματωθούν στη Μητέρα – Πατρίδα, γνώρισαν την ξενική κατοχή 600 και πλέον ετών. Ο γεωγραφικός χώρος του δωδεκανησιακού συμπλέγματος δέχθηκε διαδοχικές ξένες επικυριαρχίες. Παρ’ όλα αυτά, ο δωδεκανησιακός λαός διατήρησε την ελληνική γλώσσα, την Ορθοδοξία και τα ελληνικά ήθη και έθιμα. Επί αιώνες αγωνίστηκε κατά της ξένης καταπίεσης, επιδιώκοντας την ένωση – στην κυριολεξία την επανένωση – με την Ελλάδα. Ο διακαής αυτός πόθος εντάθηκε στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα και αμέσως μετά την έναρξη της ιταλοκρατίας.
Στρατιώτες αποδίδουν τιμές στη σημαία κατά την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών (1943), οι Γερμανοί έγιναν κύριοι των Δωδεκανήσων. Μετά την κατάρρευση της χιτλερικής Γερμανίας (Μάιος 1945), η Μεγάλη Βρετανία ανέλαβε την διοίκηση. Στις 10 Φεβρουαρίου 1947 υπογράφηκε στο Παρίσι η Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία, σύμφωνα με την οποία τα Δωδεκάνησα αποδίδονταν στην Ελλάδα. Η τελετή παράδοσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από τις βρετανικές αρχές έλαβε χώρα στις 31 Μαρτίου 1947, στη Ρόδο, μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα. Την ημέρα εκείνη, ο Άγγλος Ταξίαρχος Parker υπέγραψε το πρωτόκολλο παράδοσης. Πρώτος διοικητής των Δωδεκανήσων ανέλαβε ο Αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης, με πολιτικό σύμβουλο τον Μιχαήλ Στασινόπουλο, μετέπειτα Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Επίσημη τελετή για την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα.
Η ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα επισφραγίστηκε επισήμως στις 7 Μαρτίου 1948, παρουσία των πολιτειακών και πολιτικών αρχών του ελληνικού κράτους. Η ημέρα αυτή αποτέλεσε τη δικαίωση των αγώνων και την ανταμοιβή των θυσιών του δωδεκανησιακού λαού, αποτελώντας ορόσημο όχι μόνο στην ιστορία της Δωδεκανήσου, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας, καθώς αυτή ήταν η τελευταία προσθήκη εδάφους στον εθνικό κορμό, όπως αυτός συγκροτείται μέχρι τις μέρες μας.
