svg

Η Ευρώπη σε κίνδυνο: Κυριάκος Μητσοτάκης στούς Financial Times για τη δημιουργία Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης.

Ο συνδυασμός του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, της αστάθειας στη Μέση Ανατολή και των ευρύτερων παγκόσμιων μετατοπίσεων ισχύος σημαίνει ότι η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική της ασφάλεια.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι απαιτούνται επιπλέον 500 δισ. ευρώ σε αμυντικές επενδύσεις την επόμενη δεκαετία. Αυτό δεν είναι απλώς μια αναγκαιότητα, αλλά και μια ευκαιρία για τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας για την οποία έχω υποστηρίξει εδώ και καιρό. Αλλά για να γίνει αυτό απαιτεί συλλογική δράση σε δύο μέτωπα: πρώτον, χρειαζόμαστε ένα βιώσιμο μοντέλο χρηματοδότησης για αυξημένες αμυντικές δαπάνες. και δεύτερον, πρέπει να μεταμορφώσουμε την αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης.

Όσον αφορά τη χρηματοδότηση, το πρόβλημα είναι ότι, στο νέο ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο, οποιαδήποτε ουσιαστική αύξηση των αμυντικών δαπανών είναι πιθανό να ενεργοποιήσει τις γνωστές ως διαδικασίες υπερβολικού ελλείμματος (ΔΥΕ), που έχουν σχεδιαστεί για να κρατούν υπό έλεγχο τον προϋπολογισμό μιας χώρας. Αυτό είναι αναποτελεσματικό και δυνητικά πολύ δαπανηρό. Υπάρχει όμως ένας απλός τρόπος για να ξεπεραστεί αυτή η δυσκολία: οι αμυντικές δαπάνες θα πρέπει να αποκλειστούν εκ των προτέρων από τους δημοσιονομικούς στόχους. Αυτό θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να δαπανήσουν περισσότερα για την άμυνα, διατηρώντας παράλληλα τη δημοσιονομική αξιοπιστία και τις ευνοϊκές οικονομικές συνθήκες.

Δίνοντας στα κράτη μέλη αυτόν τον δημοσιονομικό χώρο, θα αυξήσουμε τις αμυντικές  μας δυνατότητες,  αλλά δεν θα είναι αρκετό. Αυτό συμβαίνει επειδή μετά από ένα ορισμένο σημείο, οι αγορές μπορεί να προσθέσουν αμυντικά ασφάλιστρα στις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων μας. Εκτός από το αυξημένο δημοσιονομικό κόστος, αυτό θα μπορούσε να αποθαρρύνει τις αμυντικές δαπάνες και να οδηγήσει σε δυσανάλογο επιμερισμό των βαρών μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.  Η συμπερίληψη της ασφάλειας και της άμυνας στον κατάλογο στρατηγικών προτεραιοτήτων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων θα βοηθήσει. Αλλά από μόνο του αυτό θα καλύψει μόνο ένα κλάσμα των επενδυτικών μας αναγκών.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, βασιζόμενη στη θετική εμπειρία της αγοράς του μηχανισμού ανάκαμψης και ανθεκτικότητας της ΕΕ, προτείνω τη δημιουργία ενός νέου ευρωπαϊκού μέσου, μεγέθους τουλάχιστον 100 δισεκατομμυρίων ευρώ, για τη χρηματοδότηση των συλλογικών μας αμυντικών απαιτήσεων. Το να ξοδεύετε περισσότερα για την άμυνα πρέπει, ωστόσο, να συμβαδίζει με την αυξημένη αποτελεσματικότητα. Όπως αναφέρουν και οι δύο πρόσφατες εκθέσεις Draghi και Letta, η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία παραμένει κατακερματισμένη, στερείται κλίμακας και χρειάζεται περαιτέρω εδραίωση και εξειδίκευση για τη δημιουργία πόλων αριστείας.  Η ανάπτυξη πολύπλοκων αμυντικών συστημάτων επόμενης γενιάς απαιτεί επενδύσεις που υπερβαίνουν τις δυνατότητες οποιουδήποτε μεμονωμένου κράτους μέλους.

Γι’ αυτό, τον περασμένο Μάιο, μαζί με τον Πολωνό Πρωθυπουργό Ντόναλντ Τουσκ, υπέβαλα μια φιλόδοξη πρόταση για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ασπίδας αεράμυνας, ως αξιόπιστο αποτρεπτικό μέσο έναντι πιθανών επιτιθέμενων.  Η ανακοίνωση και η χρηματοδότηση μιας τόσο μεγάλης ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας, την οποία θα ακολουθήσουν γρήγορα άλλα εμβληματικά έργα, θα είχε άμεσο αντίκτυπο σε τέσσερις τομείς.  Πρώτον, θα επιτρέψει στα μεμονωμένα κράτη μέλη, και στην ΕΕ στο σύνολό της, να αντιμετωπίσουν κρίσιμες αδυναμίες στις αμυντικές τους ικανότητες. Δεύτερον, θα ενισχύσει την τεχνολογική και βιομηχανική βάση της Ευρώπης. Τρίτον, θα αύξανε εμφανώς τη συμβολή της Ευρώπης στο ΝΑΤΟ και θα ενίσχυε τη διατλαντική συνεργασία. Τέλος, και ίσως το πιο σημαντικό, θα έστελνε ένα αλάνθαστο μήνυμα ότι η Ευρώπη είναι ενωμένη και αποφασισμένη, μια παγκόσμια δύναμη που πρέπει να υπολογίζεται.

Το γεγονός ότι η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, συμπεριέλαβε την ιδέα των εμβληματικών έργων της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για τη δεύτερη θητεία της είναι επικροτούμενο. Έτσι, επίσης, η επερχόμενη Λευκή Βίβλος για το μέλλον της ευρωπαϊκής άμυνας, καθώς και η «Στρατηγική της Ένωσης Ετοιμότητας»,  είναι  δύο  έργα που θα συμβάλουν στη δημιουργία του σκηνικού για τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης.  Αυτό έχει σημασία γιατί μία από τις βασικές παραδοχές πίσω από τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία θα πρέπει να είναι ότι η εδαφική ακεραιότητα κάθε κράτους μέλους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτήν όλων των άλλων, και της ΕΕ συνολικά.

Γι’ αυτό πρέπει να ενισχύσουμε την αξιοπιστία και την επιχειρησιακή αξία των ρητρών αμοιβαίας άμυνας (42,7 TEU) και αλληλεγγύης (222 ΣΛΕΕ) στις συνθήκες της ΕΕ. Ως μέλος πρώτης γραμμής τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ, και ως μέλος που αντιμετωπίζει μοναδικές και άμεσες προκλήσεις ασφάλειας, ιδιαίτερα στην ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα έχει εδώ και καιρό κατανοήσει την κρίσιμη σημασία των αμυντικών επενδύσεων. Αλλά αυτές οι προκλήσεις ασφαλείας δεν έχουν πλέον περιφερειακό χαρακτήρα. Τα γεωπολιτικά διακυβεύματα για την Ευρώπη δεν ήταν ποτέ υψηλότερα.   Εάν η ένωσή μας πρόκειται να παραμείνει πόλος ειρήνης και σταθερότητας, πρέπει να δημιουργήσουμε μια ισχυρή, ενοποιημένη και αξιόπιστη αποτρεπτική ικανότητα. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.

 

ΠΗΓΗ .FINANCIAL TIMES

Leave a reply

Join Us
  • Facebook
  • X Network
  • Pinterest
  • Youtube
Follow
svg Sign In/Sign Up svgSearch svgTrending
HOT NOW svg
Scroll to Top
Loading

Signing-in 3 seconds...

Signing-up 3 seconds...