Η Τουρκία παίζει καθοριστικό ρόλο στον πόλεμο στη Συρία, με την πολιτική και στρατιωτική της εμπλοκή να επηρεάζει σημαντικά την κατάσταση στη χώρα. Στη βόρεια Συρία, η Τουρκία υποστηρίζει ένοπλες ομάδες που είναι αντίπαλες των Κούρδων, ιδιαίτερα των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), τις οποίες θεωρεί συνδεδεμένες με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK). Για να περιορίσει την επιρροή αυτών των ομάδων, η Τουρκία έχει διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων αεροπορικών και χερσαίων επιθέσεων, όπως η πρόσφατη εκστρατεία στη Μανμπίτζ και το Κομπάνι.
Επιπλέον, η Τουρκία έχει στείλει στρατεύματα σε περιοχές του βόρειου και βορειοδυτικού τμήματος της Συρίας, όπως το Ιντλίμπ και σε περιοχές γύρω από το Αφρίν, προκειμένου να δημιουργήσει «ζώνες ασφαλείας» και να περιορίσει την επιρροή των Κούρδων και άλλων αντιπάλων της. Παράλληλα, έχει συμμαχήσει με Σύρους αντάρτες που πολεμούν κατά του καθεστώτος Άσαντ. Η δε στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας δεν περιορίζεται μόνο στην Κουρδική περιοχή ,η Άγκυρα έχει επίσης καταστήσει σαφές ότι οι επιθέσεις του Ισραήλ κατά Συριακών περιοχών θεωρούνται απαράδεκτες και τις καταδικάζει δημοσίως.
Η ίδια προσπαθεί να εδραιώσει τη στρατηγική της επιρροή στη Συρία, ενώ ταυτόχρονα προβαίνει σε διπλωματικές κινήσεις, προσπαθώντας να εξασφαλίσει μια «ασφαλή ζώνη» για τα σύνορά της και να μειώσει την πίεση από τους Κούρδους μαχητές. Η παρουσία της Τουρκίας στη Συρία έχει επίσης περιπλέξει τις διεθνείς σχέσεις, καθώς συχνά βρίσκεται σε αντίθεση συμφερόντων με άλλες μεγάλες δυνάμεις όπως η Ρωσία και οι ΗΠΑ.
Η Τουρκία υπό την ηγεσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Χακάν Φιντάν, όταν αυτός ήταν επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (MİT), είχε αναπτύξει μια στρατηγική που περιελάμβανε κρυφές και σκιώδεις επιχειρήσεις σε διάφορες περιοχές της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένων της Συρίας και του Ιράκ. Οι στρατηγικές αυτές επικεντρώνονταν κυρίως στην καταπολέμηση των Κούρδων, ειδικά του PKK και των συμμάχων της YPG, με τη χρήση εξαιρετικά σύγχρονων τεχνολογιών, όπως μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UCAVs), και στοχευμένων εκκαθαρίσεων. Το 2023, η Τουρκία κατάφερε να εξουδετερώσει 201 μαχητές μέσω 181 μυστικών επιχειρήσεων, με αρκετές από αυτές να στοχεύουν σε υποδομές στρατηγικής σημασίας όπως οι πετρελαιοπηγές στη Βόρεια Συρία. Η στρατηγική του Ερντογάν και του Φιντάν είχε σαν προυπόθεση επίσης την εκμετάλλευση διεθνών οργανισμών όπως η Interpol, όπου υπάρχουν αναφορές για κατάχρηση κόκκινων ειδοποιήσεων (Red Notices) προκειμένου να εντοπιστούν και να εξολοθρευτούν αντίπαλοι του καθεστώτος, όπως μέλη του κινήματος Γκιουλέν.
Παράλληλα, η Τουρκία έχει κατηγορηθεί για την εφαρμογή αθέμιτων πρακτικών, όπως η απαγωγή πολιτικών αντιπάλων από τρίτες χώρες και η μεταφορά τους στην Τουρκία, παρακάμπτοντας διεθνείς διαδικασίες.
Αυτή η εξαιρετικά δυναμική και επιθετική προσέγγιση στην εξωτερική πολιτική και στην καταπολέμηση των αντιπάλων του καθεστώτος εντάσσεται σε έναν ευρύτερο στρατηγικό προσανατολισμό της Τουρκίας , η οποία δεν επιθυμεί να παραμείνει προσηλωμένη στη Δύση αλλά εχει και σαν στόχο να εδραιώσει συνεργασίες με ανερχόμενες δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα κάτι όμως που αλλάζει ανάλογα με την γεωπολιτική εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή.
Η ΣΚΙΩΔΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ.
Η Τουρκία, υπό την ηγεσία του Ερντογάν, έχει χρησιμοποιήσει εξτρεμιστικές ομάδες και ανταρτικά στοιχεία στη Συρία ως στρατηγικά εργαλεία για την προώθηση των συμφερόντων της και την επίτευξη στρατηγικών στόχων στην περιοχή. Αυτές οι ομάδες χρησιμοποιούνται κυρίως στον αγώνα κατά των Κούρδων και των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), οι οποίες θεωρούνται από την Τουρκία ως συνδεδεμένες με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK), μια ένοπλη κουρδική οργάνωση.
Στρατηγική Συμμαχιών με Σύρους Αντάρτες: Η Τουρκία έχει υποστηρίξει διάφορες ένοπλες ισλαμιστικές και αντιπολιτευτικές ομάδες, γνωστές ως «Συριακές Εθνικές Δυνάμεις» (SNA). Οι ομάδες αυτές έχουν αναλάβει επιθέσεις κατά των Κούρδων, ιδίως στη Βόρεια Συρία, ενώ ταυτόχρονα έχουν χρησιμοποιηθεί και σε εδαφικές κατακτήσεις σε περιοχές όπως το Αφρίν.Αυτή η συνεργασία με εξτρεμιστές ομάδες περιλαμβάνει την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό τους από την Τουρκία, και ορισμένες φορές την ένοπλη κάλυψη στρατηγικών επιθέσεων.
Επιχειρήσεις και Αποστολές Εκδίκησης: Οι εξτρεμιστικές αυτές ομάδες έχουν χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με στρατιωτικές επιθέσεις, όπως η επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» (2019) και η «Άνοιξη Ειρήνης» (2018), για να καταλάβουν εδάφη στη βόρεια Συρία και να εξολοθρεύσουν κουρδικές θέσεις και υποδομές.
Χρησιμοποίηση Ιδεολογίας για Στρατηγική Κάλυψη: Μέσω αυτών των εξτρεμιστικών ομάδων, η Τουρκία έχει προσπαθήσει να προβάλλει την παρουσία της ως υπερασπιστή του σουνιτικού ισλαμισμού στην περιοχή, και για να ενισχύσει τις επιρροές της σε περιοχές όπου άλλες μεγάλες δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, προσπαθούν να ασκήσουν επιρροή.
Η Τουρκία παρέχει εκπαίδευση στους αντάρτες σε θέματα στρατηγικής και τακτικών μάχης, εκπαίδευση σε αντίμετρα κατά της τρομοκρατίας και άλλες ειδικές στρατιωτικές δεξιότητες, ενώ συνήθως συμμετέχουν και σε κοινές Τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις , επίσης εξοπλίζει αυτές τις ομάδες με σύγχρονα όπλα, όπως τυφέκια, αντιαρματικά όπλα , τεθωρακισμένα οχήματα και με αρκετά drones.
Ο ρόλος της Τουρκίας παραμένει αμφιλεγόμενος, καθώς οι ενέργειες αυτές συχνά επικρίνονται από τη διεθνή κοινότητα για την υπονόμευση των προσπαθειών ειρήνευσης. Παρόλο που η Άγκυρα υποστηρίζει πως ενεργεί προς όφελος της δικής της ασφάλειας, οι κινήσεις της αναδεικνύουν ένα ευρύτερο γεωπολιτικό παιχνίδι, στο οποίο οι τοπικοί πληθυσμοί και η ειρήνη παραμένουν οι μεγάλοι χαμένοι.Η ίδια έχει καταφέρει να αποσπάσει τεράστια εδαφικά οφέλη με προοπτική κατάκτησης όλων των εδαφών που κατέχουν οι Κούρδοι στα ανατολικά και ειδικά των περιοχών με τα πετρέλαια , μένει όμως να δούμε τις απαντήσεις δυνάμεων που έπαιξαν η παίζουν άμεσο ρόλο στην Συρία.
PHOTO U/N.
