ΛΙΒΥΗ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ

Η κατάσταση στη Λιβύη είναι περίπλοκη και πολυσύνθετη, με πολλές διαστάσεις που επηρεάζουν την πορεία προς τη νομιμότητα. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη για να κατανοήσουμε αν πρόκειται για μια ουσιαστική αλλαγή πορείας ή απλά ένα παιχνίδι στρατηγικής.

Πολιτική Κατάσταση

Η Λιβύη παραμένει σε μια μεταβατική φάση μετά την πτώση του Μουαμάρ Καντάφι το 2011. Παρά τις προσπάθειες για σταθεροποίηση, η χώρα έχει διαιρεθεί μεταξύ διάφορων πολιτικών και στρατιωτικών φατριών. Η διεθνής κοινότητα, μέσω του ΟΗΕ και άλλων οργανισμών, έχει προσπαθήσει να προωθήσει την ειρηνική μετάβαση και την εγκαθίδρυση μιας νόμιμης κυβέρνησης, αλλά οι εσωτερικές και εξωτερικές παρεμβάσεις έχουν δυσχεράνει την πρόοδο.

Στρατηγική Παιχνιδιών

Πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι η πρόσφατη κίνηση προς τη νομιμότητα μπορεί να είναι μέρος μιας στρατηγικής από διάφορους παράγοντες, τόσο εντός όσο και εκτός Λιβύης, να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους. Για παράδειγμα:

1. Εσωτερικές Φατρίες: Οι διαφορετικές ομάδες μπορεί να προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την εξουσία τους μέσω της πολιτικής διαδικασίας για να αποκτήσουν διεθνή αναγνώριση και υποστήριξη.
2. Διεθνείς Παίκτες: Χώρες με γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα στη Λιβύη, όπως η Τουρκία, η Ρωσία και διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, μπορεί να επιδιώκουν να επηρεάσουν τις εξελίξεις προς όφελός τους.

Προκλήσεις

Η πορεία προς τη νομιμότητα στη Λιβύη αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις:

• Έλλειψη Εμπιστοσύνης: Η εμπιστοσύνη μεταξύ των διαφόρων φατριών είναι χαμηλή, κάτι που δυσχεραίνει τις διαπραγματεύσεις και τις συμφωνίες.
• Παρουσία Πολιτοφυλακών: Οι ένοπλες πολιτοφυλακές εξακολουθούν να έχουν μεγάλη επιρροή και συχνά δρουν ανεξάρτητα από την κεντρική κυβέρνηση.
• Οικονομικά Συμφέροντα: Η πρόσβαση και ο έλεγχος των φυσικών πόρων, ιδιαίτερα του πετρελαίου, αποτελεί βασικό σημείο τριβής.

Η Λιβύη βρέθηκε σε μια κατάσταση όπου δύο ανταγωνιστικές κυβερνήσεις διεκδικούν την εξουσία. Αυτή η κατάσταση αντανακλά τις βαθιές διαιρέσεις και τις πολιτικές εντάσεις που επικρατούν στη χώρα από την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι το 2011.

 Κυβέρνηση

Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA)

Η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) εδρεύει στην Τρίπολη και αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη. Επικεφαλής της είναι ο Πρωθυπουργός Φαγέζ αλ-Σαράτζ. Η GNA υποστηρίζεται από χώρες όπως η Τουρκία και το Κατάρ και προσπαθεί να εδραιώσει την εξουσία της στην δυτική Λιβύη.

Κυβέρνηση της Βεγγάζης

Η άλλη κυβέρνηση, γνωστή ως Κυβέρνηση της Βεγγάζης ή ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός (LNA), εδρεύει στην ανατολική Λιβύη και υποστηρίζεται από τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ. Αυτή η πλευρά έχει την υποστήριξη χωρών όπως η Αίγυπτος, η Ρωσία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Γαλλία.

Αιτίες  της Διχοτόμησης

Η ύπαρξη δύο κυβερνήσεων στη Λιβύη είναι αποτέλεσμα πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών διαφωνιών και αντιπαραθέσεων που προέκυψαν μετά την ανατροπή του Καντάφι. Οι σημαντικότερες αιτίες περιλαμβάνουν:

1. Διαφωνίες στη Διανομή της Εξουσίας: Οι διαφορετικές πολιτικές φατρίες δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν στη διανομή της εξουσίας και την κατανομή των πόρων.
2. Έλεγχος Φυσικών Πόρων: Ο έλεγχος των φυσικών πόρων, ιδιαίτερα του πετρελαίου, αποτελεί βασικό σημείο αντιπαράθεσης.
3. Ξένη Παρέμβαση: Η εμπλοκή ξένων δυνάμεων έχει επιδεινώσει την κατάσταση, καθώς διάφορες χώρες υποστηρίζουν διαφορετικές πλευρές, προωθώντας τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα.

Επιδιώξεις

Η ύπαρξη δύο κυβερνήσεων δημιουργεί σοβαρές προκλήσεις για τη σταθεροποίηση και την ανάπτυξη της χώρας. Ενώ και οι δύο πλευρές δηλώνουν ότι επιδιώκουν την ειρήνη και τη σταθερότητα, οι συνεχείς συγκρούσεις και οι διαφωνίες επιδεινώνουν την κατάσταση.

1. Ασφάλεια: Η συνεχιζόμενη βία και οι συγκρούσεις εμποδίζουν την αποκατάσταση της ασφάλειας και της τάξης.
2. Ανθρωπιστική Κρίση: Ο πόλεμος έχει προκαλέσει σοβαρές ανθρωπιστικές κρίσεις, με εκτοπισμένους πληθυσμούς και έλλειψη βασικών αγαθών.
3. Πολιτική Αστάθεια: Η πολιτική αβεβαιότητα εμποδίζει την ομαλή λειτουργία των κρατικών θεσμών και την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων.

Συμπέρασμα

Η ύπαρξη δύο κυβερνήσεων στη Λιβύη είναι μια από τις κύριες αιτίες της πολιτικής και κοινωνικής αστάθειας στη χώρα. Η πορεία προς την ειρήνη και τη νομιμότητα απαιτεί ειλικρινή διάλογο, συνεργασία και διεθνή υποστήριξη για να επιτευχθεί η ενότητα και η σταθερότητα. Χωρίς αυτά, η Λιβύη θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις και κινδύνους.