Στις 9-10 Μαΐου 2025, η Ινδία εξαπέλυσε μια συντονισμένη επίθεση εναντίον πακιστανικών στρατιωτικών στόχων, χρησιμοποιώντας τον υπερηχητικό πύραυλο BrahMos, ένα όπλο που έχει αλλάξει τα δεδομένα στη στρατηγική πολεμική ισορροπία της Νότιας Ασίας. Η επιχείρηση, που αποτέλεσε αντίποινα για την τρομοκρατική επίθεση της 22ας Απριλίου στο Παχαλγκάμ του ινδικού Κασμίρ, στόχευσε εννέα στρατηγικές τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων αεροπορικών βάσεων όπως οι Νουρ Χαν (κοντά στο Ισλαμαμπάντ), Μουρίντ, και Σορκότ. Οι πύραυλοι BrahMos, εκτοξευμένοι κυρίως από μαχητικά Sukhoi Su-30 MKI, έδειξαν την καταστροφική τους ικανότητα, ενώ το Πακιστάν αδυνατούσε να τους αναχαιτίσει αποτελεσματικά, αποκαλύπτοντας τα όρια της αεράμυνας του. Αυτό το άρθρο εξετάζει πώς έγινε η επίθεση και γιατί ο BrahMos αποδείχθηκε «άτρωτος».
Η επίθεση ξεκίνησετη νύχτα της 9ης Μαΐου , με την Ινδία να εκτοξεύει περίπου 15 πυραύλους BrahMos, σύμφωνα με αναφορές, που στόχευσαν 11 πακιστανικές αεροπορικές βάσεις και άλλες στρατηγικές υποδομές, όπως αποθήκες όπλων και ραντάρ. Οι πύραυλοι, που εκτοξεύτηκαν από αεροσκάφη, πολεμικά πλοία κλάσης Kolkata και Nilgiri, καθώς και χερσαίες πλατφόρμες, έπληξαν στόχους με ακρίβεια, προκαλώντας σημαντικές ζημιές. Δορυφορικές εικόνες που δημοσίευσε το ινδικό Υπουργείο Άμυνας επιβεβαίωσαν την επιτυχία των χτυπημάτων, ενώ το Πακιστάν παραδέχτηκε ζημιές σε βάσεις κοντά στο Ισλαμαμπάντ, μόλις 10 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα.
Ο BrahMos, προϊόν ινδο-ρωσικής συνεργασίας, ξεχωρίζει για την ταχύτητά του (Mach 2.8-3.0, ή 3.700 χλμ./ώρα), την εμβέλειά του (πάνω από 500 χλμ. μετά την έξοδο της Ινδίας από το καθεστώς MTCR), και την ικανότητά του να πετά σε χαμηλό ύψος (sea-skimming, 3-10 μέτρα πάνω από την επιφάνεια). Αυτά τα χαρακτηριστικά τον καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστεί και να αναχαιτιστεί. Σε αντίθεση με τους βαλλιστικούς πυραύλους, που ακολουθούν προβλέψιμες τροχιές, ο BrahMos εκτελεί ελιγμούς και πετά σε χαμηλό υψόμετρο, αποφεύγοντας τα ραντάρ μέχρι την τελευταία στιγμή. Με χρόνο αντίδρασης μικρότερο από δύο λεπτά για στόχους στα 300 χιλιόμετρα, ακόμη και προηγμένα συστήματα αεράμυνας όπως τα PAC-3 ή HQ-9 του Πακιστάν δυσκολεύονται να τον αντιμετωπίσουν.
Το Πακιστάν ισχυρίστηκε ότι αναχαίτισε την πλειονότητα των ινδικών πυραύλων, αλλά οι εκρήξεις στις βάσεις Νουρ Χαν, Μουρίντ, και Σορκότ, καθώς και οι δορυφορικές εικόνες, υποδεικνύουν ότι οι ζημιές ήταν σημαντικές. Η αδυναμία του Πακιστάν να αναχαιτίσει τους BrahMos οφείλεται σε πολλούς παράγοντες: Πρώτον, η υπερηχητική ταχύτητα και οι ελιγμοί του πυραύλου υπερβαίνουν τις δυνατότητες των πακιστανικών συστημάτων αεράμυνας, που βασίζονται κυρίως σε κινεζικά συστήματα όπως το HQ-9. Δεύτερον, η χαμηλή πτήση και το προηγμένο σύστημα καθοδήγησης (αδρανειακή πλοήγηση με δορυφορική υποστήριξη και ενεργό ραντάρ) καθιστούν τον BrahMos σχεδόν «αόρατο» μέχρι να είναι πολύ αργά. Τρίτον, η πολυδιάστατη ανάπτυξη του πυραύλου (από αέρα, θάλασσα, και ξηρά) δυσκολεύει την πρόβλεψη της κατεύθυνσης της επίθεσης.
Η επιτυχία της Ινδίας ενισχύθηκε από τη χρήση των συστημάτων S-400, που απέκρουσαν πακιστανικές αντεπιθέσεις, εξουδετερώνοντας drones και πυραύλους. Η Ινδία, με αμυντικό προϋπολογισμό 79 δισ. δολαρίων το 2025 έναντι μόλις 8 δισ. του Πακιστάν, εκμεταλλεύτηκε την τεχνολογική και οικονομική της υπεροχή. Η επίθεση όχι μόνο έδειξε την ικανότητα της Ινδίας να διεξάγει χειρουργικά χτυπήματα, αλλά και έστειλε ένα μήνυμα αποτροπής, με τον Υπουργό Άμυνας Ρατζνάθ Σινγκ να αποκαλύπτει ότι ακόμη και το Πακιστάν αναγνωρίζει σιωπηρά τη φονικότητα του BrahMos. Η κλιμάκωση, που κόστισε δεκάδες ζωές και στις δύο πλευρές, οδήγησε το Πακιστάν να ζητήσει διαμεσολάβηση από τις ΗΠΑ, υπογραμμίζοντας την αποφασιστικότητα της Ινδίας να κυριαρχήσει στρατηγικά στη περιοχή.
PHOTO/India Air Force
